Mensen vragen me wel eens: “Ben jij nou een zzp’er of een ondernemer?”

Om eerlijk te zijn: ik heb werkelijk geen idee, al vind ik het woord zzp’er beter bij mezelf passen dan ondernemer.

Ondernemers zijn hard en meedogenloos. Ze denken alleen aan omzet en targets. Een zzp’er daarentegen vliegt fluitend van de ene opdracht naar de andere. Hij neemt een dagje vrij als daar tijd voor is en draagt nauwelijks verantwoordelijkheid. Carpe diem! De klusjes komen wel…, Deo volente!

Maar goed, dat zijn eenvoudige associaties, waarbij ik vooral mijn ‘gevoel’ volg….

De basisregels van de journalistenschool zijn er ooit stevig ingeramd. Eéntje luidt: vertrouw nooit volledig op je gevoel. Daarom heb ik de kwestie maar eens grondig onderzocht.

Het blijkt best lastig te liggen. Om te beginnen: een zzp’er bestaat niet.

De Belastingdienst en de Kamer van Koophandel kennen alleen de begrippen ‘ondernemer’ en ‘werknemer’. Hoe graag ik dus ook zzp’er wil zijn, bij die twee clubs gaat dat niet lukken.

zzp’er is verboden

In de tweede plaats mag je eigenlijk geen zzp’er zeggen. De afkorting staat voor ‘Zelfstandig(e) Zonder Personeel’. Het achtervoegsel -er is volstrekte onzin, zeg het maar eens voluit: “Ik ben een zelfstandige zonder personeler“. Gek toch?!

Maar goed, omdat een Bekende Nederlander ook een BN’er wordt genoemd, ga ik daar maar niet van wakker liggen.

Dan is er nog gedoe over het gebruik van hoofdletters, een apostrof en een liggend streepje. De juiste schrijfwijze is: zzp’er. Als je de varianten ZZP’er, ZZP-er, of zzp-er gebruikt, kun je die vanaf nu uit je spellingscontrole halen… Mijn digitale spellingshulpje geeft echter een foutmelding bij zzp’er?????

Het wordt er allemaal nog niet veel duidelijker op….

Eigen baas

Vanaf vandaag noem ik me ‘Ondernemer’. Dat is een stuk eenvoudiger, zowel qua schrijfwijze als bij de acceptatie door de officiële instanties.

Je bent ondernemer als je goederen of diensten levert, daar geld voor vraagt, meer dan 15 uur per week voor je bedrijf werkt en meerdere opdrachtgevers hebt. Maar het allerleukste van ondernemer zijn, is dat je je eigen baas bent. Check!

Vandaag kwam ik een collega-ondernemer tegen. Het was onze eerste ontmoeting en ik had meteen een mateloos respect voor Chris. Hij is 29, durft stevig te investeren, praat met nonchalant gemak over winstmarges en is bovendien een prettig mens.

Zweem van innovatie

Chris woont (!) en werkt op het industrieterrein in Ede. Hij heeft daar zijn eigen zaak. In zijn kantoor/werkplaats staan indrukwekkende machines. Je kent ze vast wel: van die massief stalen dozen met veel knoppen, ouderwetse kleuren en schreeuwende waarschuwingsstickers. Chris gebruikt de apparaten om foto’s te printen op -bijvoorbeeld- aluminium. Kijk het maar even na op zijn site.

Je kunt tegenwoordig op veel plekken foto’s laten afdrukken op metaal. Toch hangt er een zweem van innovatie rond de werkwijze van Chris. Hij gebruikt een speciale techniek, waarmee een deel van de foto wordt versmolten met een speciale coating.

Het resultaat is een superscherpe afdruk die je binnen en buiten kunt ophangen. Het eindresultaat past net zo goed aan de wand van een museum als op het tafelblad van je tuinmeubilair.

The Real Stuff

Chris doet goede zaken. Hij is een zelfstandige en heeft geen personeel, maar je zult hem nooit zzp’er noemen, zelfs niet gevoelsmatig.

Chris is De Echte Ondernemer. Ik noem hem een DEO, de schepper van prachtige fotoproducten.