Begin 2014 moest ik mijn werkzame leven op nieuwe rails zetten. De mooie reis door het rijke landschap van de Publieke Omroep was beëindigd. Er stond plotseling een dik stootblok in de weg. Ik zag toentertijd in het bedrijf Topstories een sterke locomotief om mijn rijtuigen vol radio-ervaring, marketingkennis, fotografie en tekstschrijverij verder te trekken. Uiteindelijk bleek het een boemel die op het rangeerterrein bleef steken. Ik was te druk bezig om op andere voorbijrazende treinen te springen.

Het idee achter Topstories was simpel en doeltreffend. Ik zou mensen en bedrijven gaan helpen met hun (persoonlijke) branding. Dat mocht geen geroeptoeter worden over fabuleuze eigenschappen, nee, de journalistieke aanpak stond centraal. ‘Eerlijk’, ‘authentiek’, ‘controleerbaar’, ‘transparant’, dat waren de kernwoorden. Zeg zelf: da’s best een heldere productomschrijving. Mijn aanbod was redelijk divers. Ik kon zorgen voor een goed gecomponeerd artikel, voor een branded podcast, voor relevante fotografie en zelfs voor een mooie video over het leven en werk van mijn potentiële klanten.

De Topstories

Gelukkig was het webadres topstories.nl vrij. Ik ging dus meteen aan de slag. De eerste, echte klant was de Amersfoortse Marieke. Ze meldde zich nog voordat ik de contouren van de website op orde had. Hoe succesvol wil je zijn?! Marieke wilde graag een fotoreportage maken in Rotterdam. Dat was -letterlijk- haar werkterrein. We hebben de intercity gepakt en er een productieve dag van gemaakt.

Mijn goede vriend Erik kwam kort daarna met het verzoek om een serie podcastprogramma’s te maken over een filosofieboek dat hij had geschreven. Ik heb vandaag de eerste aflevering weer eens teruggeluisterd. Zo leuk. Het zal je werk maar zijn…

Dan waren er ook nog Kees, Wendy en Michael. Zij lieten zich interviewen en ik schreef een kort (levens)verhaal. Je kunt hun ‘topstories’ nalezen als je wilt.

Neem de knuistige Kees met zijn onmetelijk grote liefde voor Volvo’s.

Of sopraan Wendy die het evangelie van de klassieke muziek wil verspreiden.

En dan is er nog de jonge Broeder Michaël met zijn wens om strenge kloosterregels te gaan naleven.

Niet alles liep op rolletjes. Er was ook een Amersfoortse ondernemer die zijn levensverhaal uiteindelijk niet gepubliceerd wilde zien. Hij verontschuldigde zich in duizend toonaarden. Ik had ons gesprek echt heel nauwkeurig verwoord, maar op papier zag het er toch anders uit dan hij tijdens het interview had bedoeld. Ook dat verhaal heb ik vandaag nog eens gelezen. Het is de mooiste ‘top story’ geworden die ik ooit heb gemaakt, al zeg ik het zelf… Maar goed, het verhaal blijft voor eeuwig verborgen. Zo kan het dus ook lopen.

Rijdende treinen

Ondertussen kwamen er ook andere kansen voorbij. Er moesten opeens veel websites worden gebouwd, magazines wilden foto’s, de vraag naar mijn voice-over werd alsmaar groter en er waren een paar Grote Projecten bij BNR Nieuwsradio die prioriteit eisten. Kortom: Topstories verdween ongewíld en ongemérkt uit mijn agenda. Dat is om meerdere redenen jammer.

In de eerste plaats omdat persoonlijke ‘storytelling’ op dit moment onwaarschijnlijk populair is. Echt iedereen is op zoek naar verhalenvertellers, dat geldt voor zzp’ers die zichzelf karakter willen geven, maar ook voor grote bedrijven die zien dat hard schreeuwen over je productkwaliteit niet meer werkt. De klant wil authentieke kronieken in plaats van rumoerige reclames.

Goede voornemens

In de tweede plaats mis ik zelf de interviews, de korte ontmoetingen en daarna het dagenlange gepriegel om de woorden op hun juiste plek te krijgen. Daarom neem ik me voor om binnenkort weer eens zo’n mooi verhaal te gaan maken. Wellicht in tekst, maar audio, of beeld mag ook. Het maakt mij niet uit, alles is even leuk om te doen.

Topstories is niet het enige verdampte idee. Er liggen ook nog steeds plannen voor een radiostation, een podcast voor dominees, een eigen fotostudio en de introductie van een nieuwe naam voor streaming audio. Daarover een volgende keer meer. In de verte nadert weer een trein waar ik zo nodig op moet springen….