Wim is ruim in de tachtig en houdt zielsveel van motoren. Zijn huis ligt vol met onderdelen. Zelfs in de woonkamer staat zo’n knetterend vehikel: een Opel uit 1928. Rijden doet Wim niet meer. Hij vindt het te gevaarlijk worden. Autorijden gaat daarentegen nog prima. Z’n zelfgebouwde camper (VW-busje) wordt veel gebruikt.
De donkere opslagruimtes waren een heuse uitdaging voor het fototoestel. Ik wilde natuurlijk zoveel mogelijk scherptediepte en zo min mogelijk ruis. Het statief lag thuis, maar een paar dakspanten en kastplanken boden uitkomst. Dat gaat weliswaar ten kosten van de compositie, maar een beetje croppen mag af-en-toe best wel, vind ik.
