
289-2013 One piece at a time
16 oktober: The day after. Het zijn tientallen, zo niet honderden kaarten met allemaal prachtige en bemoedigende woorden. Het is teveel om op één dag
16 oktober: The day after. Het zijn tientallen, zo niet honderden kaarten met allemaal prachtige en bemoedigende woorden. Het is teveel om op één dag
Dinsdag 15 oktober: Vanochtend om zeven uur dacht ik: “Was het maar vast vanavond zeven uur…” Dan zou dat vermaledijde afscheid tenminste achter de rug
Zondag 14 oktober: De trein dendert voort! Dinsdag neem ik officieel afscheid van de collega’s. Dat moment leek eerst nog heel ver weg, maar de
Maandag 30 september 2013: Vanmiddag was ik op het Mediapark. Ik had een afspraak met de jongens van Pluxbox. Het ging over de laatste aanpassingen
Vrijdag 27 september: ’t Is over en voorbij. Vandaag was m’n laatste werkdag op kantoor. Ik zal het missen. Het was een fijne kamer waar
Donderdag de 26ste: Robert is jarig vandaag. Hiep, hiep, hoera. En verder was ik ook weer even op de zaak. In de parkeergarage stond die
25-09-2013: Deze week rijd ik voor het laatst met regelmaat naar Hilversum. Vandaag was ik even op kantoor. Voor de ruiten van de serre is
Zaterdag 21 september: Eens per jaar gaan we met de afdeling iets leuks doen. Dat moet op zaterdagmiddag, want op andere dagen roept de plicht.
Vrijdag 20 september 2013: Wat een bofbaan heb ik toch. Ik kom de meest uiteenlopende types tegen. Vandaag bijvoorbeeld Waldemar Torenstra. Da’s een leuke vent,
19 september alweer: Vandaag kreeg ik de jongste uitgave van een driemaandelijks magazine in handen. Vervuld met grote trots zag ik dat de redactie een