We hebben al jaren zo’n leuk, klein roodborstje in de achtertuin. Ik heb geen idee of het al die tijd dezelfde is geweest, maar dit exemplaar voelt zich inmiddels behoorlijk op z’n gemak.

Als ik de herfstzooi van het gras haal, dan moet ik oppassen met de bladhark. Als ik de schuurdeur achter me dicht doe, moet ik eerst kijken of het beest niet binnen zit. En een wandelingetje over ‘het erf’ moet met de nodige voorzichtigheid gebeuren.

Hij heeft nog nooit tegen het raam getikt, maar dat moment is niet meer ver…

Noot: dit blog is een herpublicatie van een eerdere website. Oorspronkelijke titel: 313-2015.