Ik hoor je zuchten: “Guttegut Gerard met dit soort suffe foto’s sleur je geen enkele lezer je blog binnen”. Je hebt helemaal gelijk. Het is
’t Is nieuwjaarsdag. We komen met een klein gezelschap bij elkaar. Eerst worden de beste wensen uitgewisseld en daarna begint een gesprek over het afgelopen
Heb je toevallig mijn merkwaardige verhaal gelezen over het gekleurde schuim in de wasstraat voor auto’s? Ik geef voor de zekerheid nog even een korte
Hoogland is een tevreden dorp. Dat is door wetenschappers onderzocht. Wij, de Hooglanders dus, zien weliswaar nog wel een paar verbeterpuntjes, maar de balans slaat
Kijk, dit zijn een paar reacties op mijn vorige verhaal. “Hee Schrijverd. Waar is de lichtvoetigheid gebleven?” “Laat die dooie Amerikaanse auteurs toch eens rusten.”
Dit keer wil ik een beroep doen op de wijsheid van de lezers van dit blog. Op jou dus! Jij kunt misschien helpen een mysterie
2022 gaat beginnen…. Mag ik je een gezond, gelukkig, vrolijk, creatief en begripvol nieuw jaar wensen?! Met veel boeken, mooie fotografie, museumbezoekjes, reizen en muziek.
De afgelopen weken heb ik mijn benen laten bungelen over de rand van een wijnvallei in Piëmont. Het was heerlijk: een zonnetje, een verkoelend briesje,
Naast ons huis is een peloton oranje hesjes neergestreken. In die hesjes huizen stoere mannen met zonverbrande hoofden en beangstigende bicepsen. Ze gaan onze dorpsstraat
Maandagochtend. Het is nog vroeg. M’n kantoor schemert. Het blauwe licht van het computerscherm is te zwak om echte schaduwen te maken. Buiten waait de
